Slag van de Krater

Slag van de Krater
Onderdeel van de Amerikaanse Burgeroorlog
Tekening van de explosie op zaterdag 30 juli 1864
door Alfred R. Waud.
Datum 30 juli 1864
Locatie Petersburg, Virginia
Resultaat Zuidelijke overwinning[1]
Strijdende partijen

Verenigde Staten

Geconfedereerde Staten
Leiders en commandanten
Ambrose E. Burnside Robert E. Lee
William Mahone
Troepensterkte
8.500[2] 6.100[2]
Verliezen
totaal 3.798
504 doden
1.881 gewonden
1.413 vermisto f gevangen[3]
totaal 1.491
361 doden
727 gewonden
403 vermist of gevangen[3]
Richmond-Petersburgveldtocht
1ste Petersburg · 2de Petersburg · Jerusalem Plank Road · Staunton River Bridge · Sappony Church · 1ste Ream's Station · 1ste Deep Bottom · Krater · 2de Deep Bottom · Globe Tavern · 2de Ream's Station · Beefsteak Raid · Chaffin's Farm · Peebles' Farm · Vaughan Road · Darbytown & New Market Roads · Darbytown Road · Fair Oaks & Darbytown Road · Boydton Plank Road · Trent's Reach · Hatcher's Run · Fort Stedman

De Slag van de Krater vond plaats op 30 juli 1864 bij Petersburg, Virginia tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Het Zuidelijke Army of Northern Virginia onder leiding van general Robert E. Lee stond tegenover het Noordelijke Army of the Potomac aangevoerd door generaal-majoor George G. Meade die onder onmiddellijk supervisie van luitenant-generaal Ulysses S. Grant stond.

Na weken van voorbereiding brachten de Noordelijken op 30 juli 1864 een mijn tot ontploffing die een gat sloeg in de Zuidelijke linies bij Petersburg. Na dit eerste succes liep alles al snel verkeerd. Eenheid na eenheid viel aan via de krater. Eenmaal ter plaatse wisten ze niet wat te doen. Grant zou later zeggen dat deze aanval het meest trieste was dat hij ooit had aanschouwd. De Zuidelijken herstelden zich snel van de eerste schok en organiseerden verschillende tegenaanvallen onder leiding van brigadegeneraal William Mahone. De linies werden hersteld. De Noordelijken dropen af met zware verliezen. Dit was misschien de beste kans van Grant om Petersburg in te nemen. In plaats daarvan zou de strijd rond Petersburg en Richmond nog acht lange maanden aanslepen. Ambrose E. Burnside, de bevelvoerende officier van de aanval werd ontheven uit zijn functie.[1]

  1. a b National Park Service beschrijving van de slag
  2. a b CWSAC Report Update
  3. a b Davis, p. 89; Eicher, p. 723; Kennedy, p. 356; Salmon, p. 421; Bonekemper, p. 315.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy